“Dat mis ik nu net. Zitten ze met z’n allen bij de ballentent (restaurant in Rotterdam, red.) te eten!” Wilfred Veldstra zegt het met een lach. Het typeert zijn leiderschapsstijl. In dit advocatenkantoor moet vooral ook ruimte voor ontspanning en gezelligheid zijn. Veldstra is al vanaf het begin van de leiderschapstraining aanwezig als coach. Hij begon ooit op het conservatorium, werd timmerman en studeerde ondertussen rechten. Dat bleek een goede keuze te zijn.
Ziet u zichzelf als een leider?
“Het is niet dat ik gewoon mijn werk doe, dat zeker niet. Maar het is ook niet zo dat er bij mij allerlei leiderschapskwaliteiten naar boven komen. Ik ben er in de loop der jaren achter gekomen dat ik het belangrijker vind om dingen door te geven dan ze te verzamelen. Je moet ook wat ouder zijn om die ambitie te krijgen. Ik wil daarin graag met jongeren samenwerken, omdat ik wil dat zij een beter fundament en omgeving krijgen dan ik zelf destijds heb gehad. Toen ik studeerde kreeg ik geen feedback op vragen als: hoe vorm ik mezelf en wat doe ik met de christelijke waarden in de praktijk? Ik nam er ook niet de tijd voor.”
Is dat de reden dat u dat wel aan jongeren nu wilt geven?
“Ja. En ze in een veel vroeger stadium te interesseren voor het stukje extra vrijheid dat je krijgt als je je als christen wilt ontwikkelen. Want ik merk dat heel veel jongeren in de klem zitten van carrièredrang, geld, voldoen aan verwachtingen van medestudenten en ouders. En dat is nu juist niet wat ik graag zie bij jongeren. Ik wil juist dat ze ontplooien en vrij zijn.”
Heeft u het over verwachtingen van de maatschappij of van de christelijke omgeving?
“Beiden is niet nodig. Vrijheid is het mooiste dat we krijgen als christen. We zijn veel vrijer dan degenen die geen geloof hebben. Omdat we onze identiteit niet ontlenen aan onze achtergrond of werkomgeving, maar aan het zijn van een geliefd kind van Christus. Dat neemt niemand je af en daar kan niemand je op afrekenen.”
Is er dan een verschil tussen christelijke en niet-christelijke leiders?
“Ik denk dat een niet-christelijke leider het veel moeilijker heeft omdat hij wel afhankelijk is van de verwachtingen van de maatschappij en de eigen omgeving.”
Wat is het belangrijkste om een goede leider te zijn?
“Ik denk inspirator. De waarde uit een ander halen, of te laten zien dat de ander zodanige waarde heeft dat die ander daarmee tot ontplooiing komt. En een visie. Ik zie het als een kunst. Leiderschap is inspiratie en transpiratie. Je moet het leren, maar een van de mooiste dingen die je hebt is dat er mensen zijn die van zichzelf die kwaliteiten hebben. Die eigenschappen moet je dan wel ontdekken. Ik wil daarmee niet zeggen dat ik een leider ben, maar ik heb mezelf bepaalde leiderschapskwaliteiten eigen gemaakt. Dat wel.”
Het is als jong persoon wel lastig om op die manier goede leider te zijn.
“Het is moeilijk om die vaak weinig genuanceerde kritiek van de maatschappij langs je heen te laten gaan. Je moet jezelf telkens weer overwinnen. De inspiratie blijft overeind, maar je twijfelt aan de manier waarop je dat vorm wilt geven. Wat ik zelf ook nog steeds moet leren is om dat wat je zelf in je bol hebt eens even achter de kaken te houden en een ander te bevragen, voordat je sturing gaat geven. Terwijl je wel weet dat jij op een gegeven moment die sturing hebt en kaders gaat aangeven. Binnen die kaders moet je mensen heel erg vrijlaten. Dan komt er over het algemeen iets beters uit dan wat je zelf gedacht had.”
Is gezelligheid en informaliteit een kenmerk van uw kantoor?
“We hebben heel bewust gezegd: het graf in overwerken, dat doen we niet meer. Als iemand hier te lang zit ’s avonds dan ga ik me afvragen of er iets mis is, in plaats van daar een compliment over te geven. Op het moment dat we werken moet je topprestaties leveren, maar je moet je leven ook in balans hebben. Na verloop van tijd heeft dit ook een positieve invloed op onze omzet en winst. Gewoon omdat de kwaliteit beter is en een gewerkt uur het waard is geweest om ervoor te betalen.”
U zegt dus de basis van goede leider zijn is om jezelf goed kennen en te waarderen wie je bent. Denkt u dat daarom de leiderschapstraining voor iedereen goed is om te volgen?
“Wil je een inspirerend mens worden, dan wordt er een goede basis gelegd door daar met elkaar mee bezig te zijn. Als je daar dan nog een groepje belegen lieden omheen hebt zitten, die al wat meer vlieguren hebben, dan is dat helemaal lekker meegenomen. Als je iets leuks met de anders deelt vergroot dit ook weer jouw vreugde. De interactie zorgt ervoor dat je iedere keer weer een stukje opbouw hebt. De deelnemers hebben allemaal een verschillend niveau, doel en beeld, maar ze hebben allemaal wel iets waar ze vurig van worden. Als je dat vuurtje even laat ontvlammen, dan zie je dat de hele groep daar iets aan heeft. Dat is de grootste waarde van de leiderschapstraining.”