Een foto met een verhaal.

Bo-Kaap is van origine het deel van Kaapstad waar de Nederlandse en Engelse overheersers hun slaven huisvesten. Het werd ook wel de Maleisische buurt genoemd. In de 19e eeuw werden er veel moskeeën gesticht en nog steeds wonen er in Bo-Kaap relatief veel moslims. Het is een zogenaamde ‘coloured’ bevolking. Niet zwart en niet wit.

Toeristen kennen Bo-Kaap vooral van de gekleurde huizen. Ik heb het geluk gehad een aantal maanden in deze buurt te wonen. Door de ligging aan de voet van Signal Hill is elke thuiskomst een hele klim. Aan het begin van deze klim, of aan het einde van de afdaling, zit deze man. Elke dag. Hij is erg oud, het schijnt bijna 90 jaar. Hij is slecht ter been, maar om zichzelf fit te houden loopt hij elke dag de straat af en weer terug. Ik wilde graag een praatje met hem beginnen, maar helaas stak de taalbarrière daar een stokje tussen.

Toen ik weer bijna terug naar Nederland ging, realiseerde ik me dat ik de vriendelijke mensen uit Bo-Kaap misschien nog wel het meeste zou gaan missen. Hoewel ik er maar twee maanden woonde, voelde het al als mijn plek. Met buren die je gedag zeggen, met altijd weer die heerlijke Bo-Kaap chicken van de straat op vrijdagmiddag en met deze vriendelijke oude man, die elke dag op het hoekje van de straat alles in de gaten houdt.